Yedinci yýl
Birlerin yüze yüzlerin düze
Çýktýðý vakit…
Adým adým büyürken gölgesi güneþin
Titrek isyanlar doðuyor fitne kapýlarýndan
Kini yüzüne ayna bir güruh
Þer yaðdýrýyor yedi kaleden
Sýrtýndan vurulurken barýþ kuþlarý
Kin kusuyor heybetli bakýþlar
Ey geniþ kapýlý maðrur yapý
Çelikten zýrhýna güvenme
Korkak bir ümit içindeki
Keþke Bilseydin bilmediklerini
Yýkýlacaksýn Kisra’nýn kibri gibi
Sen Zülfikar’ý duydun mu Hayber
Yollarda yalýn kýlýç gönül erleri
Bedeni ölümü öldürmüþ
Bin dört yüz piyade iki yüz süvari
Adým adým sarýyor kaleleri
Secdeden baþka eðilmeyenlere
Sakla surlarýný Hayber
Bir ölüm bir cennet eder
Kuþatýlýrken küfrün filizleri
Günler sýkýntý taþýyor kucak kucak
Haftalar meþakkat örüyor visale
Sabýr sabrýný deniyor ashabýn
Ýnceden inceye el deðiþtiriyor sancak
Umut direniþ gösteriyor son anýna
Umut Zýrhý delinmemiþ silah
Ezber bozan güven sarýyor Muhammedileri.
Sen Haydar-ý kerrârý gördün mü Hayber
Bir göz arýyor fetih arifesinde bakýþlar
Bir göz hasta mecalsiz
Sancaðýn sahibini müjdeliyor ol Nebi
Þifa dudaklarýn suyunda iniyor nur bakýþlara
Baþlarýn Gül’den Gönül’e itaati
Titretiyor tepeden týrnaða Hayber’i
Kalk þimdi Zülfikar’ý elinde bahadýr
Sýra senin
Asýrlarýn dilinden dökülen þýra senin
Hayber’in kapýsýnda vurulan tuðra senin
Makamý aslan sensin methi Kübra senin
Ve þimdi
Merhab’ýn bin cengâver gücünün bittiði andýr
Meleklerin hu çekip indiði andýr
Dudaklarýn korkudan yandýðý andýr
Dön þimdi cenk meydanýnda ey “Ebû Türâb”
Duvarlarý yerinden söken bismillah la
Kapýyý pervane eden bismillah la
Koruyan kollayan güç veren bismillah la
Sen kalenin kapýsýný gördün mü Hayber
Sen Aliyül mürtaza’yý bildin mi Hayber