Dök zülfünü, ben yanayým güzelim, hârlar içinde,
Sen goncalar aç sînende, pembe baharlar içinde.
Nice yâre meyletmiþken kader güldü de yüzüme,
Felek seni nasîp etti âþýka yarlar içinde.
Kaynasýn sevdân yürekte, gönül tütsün duman duman,
Gel, gül endâmýn belirsin tüten buharlar içinde.
Can dayanmaz teþrîfine, hele þöyle süzül de gel,
Ýnce belden kývrýlarak hayrân nazarlar içinde.
Her âþýðýn yüreðinde sevdiði yüz nigâr olur,
Sen gibi bir sûret yoktur onca nigârlar içinde.
Sarsýn da sevdân dört duvar, esîri olsun bu gönül,
Kalsýn bir ömür boyunca hep o duvarlar içinde.
Bunca diyâr gezdim, gördüm; her biri irem baðýnca
Sevdân gibi diyâr olmaz, bana diyarlar içinde.
Bakma güzelim âðyâre, gitme sakýn yâd ellere,
Öksüz koyup þu gönlümü, hep âh-u zârlar içinde...
Ünal Beþkese
nigâr: resim,sanem
sûret; yüz,çehre-resim
aðyar: baþkalarý,yabancýlar
âh-u zâr: yüreði yanarak aðlamak
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.