Ýçimdeki boþluk kemirirken kalbimi, Duygularým benden firar eder. Gülmeyi unutmuþ yüzüme, Aðýtlar göç eder. Kendimi tanýyamam, Viran ellerinde. Ýçimdeki boþluk tüketirken feryadýmý, Düþlerim geçemezken, Karanlýðýn ötesine. Gün önümde doðsa bile, Gecemi tüketemez. Dizlerimin düþtüðü yerde. Kök salsa sabýr aðacý. Bir kolu uzansa ufka, Bir kolu da fezaya, En ufak çölüme bile, Gölge etmez. Var getir güneþi, Kor diye daðlayým, Þu yaralarýmý desem. Sendeki ilk yaramý, Kapatmaya yetmez. Bir sen sýðardýn, Sen kaplayabilirdin bu hüznü. Ve en çok sen yakýþýrdýn, Ýçimdeki boþluða...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ahiravare Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.