Kapatma Pencereni

Kapatma pencereni üþüyorum sensiz dýþarýda
Yokluðunu yüzüme bir tokat gibi çarpýp gitme
Gecemi aydýnlatan dolunay gibi
Kopart beni yýldýzlarýndan
Beni yalnýzlýða üvey evlat býrakma
Yürüyemem, konuþamam sensiz sokaklarda
Emanet etme beni gözyaþlarýma
Utanýrým, sensiz aðlayamam
Vuruldukça sensiz bu þehir
Dirilir bütün düþler zamansýz
Kapatma pencereni üþüyorum sensiz dýþarýda
Savurma yokluðunun ateþini
Küllenirim sana…
Hayalini gömdüm sularýma
Saf ve mavilere emanet
Yetim bir çocuk gibi sokak baþlarýnda
Yalvaran gözlerle baktým gidiþine
Yakasýna yapýþýp hayatýn
Olur olmaz yerlerde
Ansýzýn ayak seslerinle uyanmak isterdim.
Kapatma pencereni üþüyorum sensiz dýþarýda
Yüreðim bir kuþ gibi
Açmaz oldu kanatlarýný
Sesimde kýrgýnlýk
Ellerim tutsak tenine
Gittin oysa
Ardýna bile bakmadan usul usul…
Gölgeni bile aldýn gözlerimin ýþýðýndan
Kapatma pencereni üþüyorum sensiz dýþarýda
Yokluðun içimde dað ateþi
Oysa bir seni,
Birde sigaramýn dumanýný çekmiþtim içime
Ve sen sevgimi bir izmarit gibi
Son bir nefes daha çekmeden
Fýrlattýn, kaldýrýmýn nankör yüzüne
Kapatma dedim pencereni üþüyorum sensiz dýþarýda






Sosyal Medyada Paylaşın: