YAR DİYEMEDİĞİM...

kaç kaðýt kaç kalem tüketmeli
kaç hazan, kaç zemheri yaþamalý bu yürek seni beklerken
kaç kez doðan güne sevinirken
umudun bitiþini anlatan kaç gün batýmýnda
boyun bükmeli
titreyerek bu yürek?
ellerim boþluðu mu avuçlayacak,
böyle dilenirken merhametini?
nefesim sýra daðlara yol alýrken,
ahlar boðazýma düðüm düðüm çöksün mü?
söylesene yar diyemeyip can dediðim...

nerden bilebilirsin ki,
seni sensiz yaþamanýn ne olduðunu...
hiç duymadýn sesimdeki sessiz çýðlýðý...
saðýr duvarlara nasýl sensiz gömüldüðümü...
senli ama sensiz bitirdiðim zamanlarda
nasýl kahrolduðumu,
bulutlarýn nasýl gözlerime akýn ettiðini,
ve boðazýma kýçkýrýktan yumruklarýn nasýl týkadýðýný...
nerden ve nasýl bilebilirsin ki!

bazen bir türkü oldum kulaklarýna,
duymadýn...
þiir oldum dizelerde aktým,
ses olmadýn
sustum sessiz bir duvar gibi
yalnýz ve soðuk,
ne yaslandýn ne yaslanacak omuz oldun baþýma.
hep bir ürpertiydi yüreðimde,
seni kaybetme korkusu,
hiç bulamamýþken...

sevgi acý çekmekse,
tüm hücrelerimde sevgi akýyor inan...
bu sevgi alfabenin tüm harfleriyle haykýrýyor
mim olup kalbimi mühürlüyor
dilim hamuþ deyip bekliyor...
yar diyemeyip can dediðim...



remzihan


(Beðenip uður böceði kategorisine alan sitenin deðerli kurul üyelerine çok teþekkür ederim... )

Sosyal Medyada Paylaşın: