AHHH! YARAM...

Bugün seninle bir nehir kýyýsýna gittim.
Dallarý suya deðen selvinin serinliði sarmalarken bedenimi,
Hüzünlü bir türkünün naðmeleri bana seni anlatýyordu.
Aklýma düþünce sen, böyle ýssýz,böyle sessiz,
Böyle sadece sen olan buraya sýðýnýyorum.
Sanki sen hep ordaymýþsýn gibi,
Sana varmak ve selvinin dibinde, akan suya
seni anlatmak istiyorum.

Tanýk oluyor,
selvinin herbir yapraðý ve nehirin her bir damla suyu,
Onlara sevdamý anlatýrken,
Yüreðimde akan türküleri yele dinlettiriyorum.
Olur ya,belki kulaðýna bir naðme çalýnýr da,
Yönünü çevirirsin bana doðru diye.
Oyy cano!
Bu yüreðimdeki yara hep kanýyor...
Ýyileþmesini istemediðim öyle bir yara...
Kanadýkça yüreðimdeki sana, hayat olan yara…
Öyle ki, seni sensiz yaþamak varlýðýmýn týlsýmý oldu.
Ne bendesin ne de benden uzakta.
Yok oluþlarýn diriltirken, gelmelerin öldürüyor can.

Beni en çok Türküler vuruyor…
Öyle sensiz, öyle çaresiz, öyle hasret kokan türküler…
Kendimi bildim bileli hiç pembe hayallerim olmadý,
Seni tanýyýncaya kadar…
Düþler kuruyorum sensiz ama seninle,
Tüm evren mutluluktan açan çiçeklere bürünüyor…
Ve bulutlar onlar için damlalar serpiþtiririken,
Evrenin tüm renkleri gök kuþaðýnda raks ediyor yaðmurla,
Seni seyrediyorum o cümbüþün içinde.
Güneþ olup gülümsüyorsun bulutlarýn arasýnda,
Ve saçlarýmý okþuyorsun merhametle…
Sonra bir çiçek olup buram buram kokuyorsun,
Bir yaðmur oluyor, yüzüme dokunuyorsun,
Rüzgarla, renklerlerin altýnda dans ediyorsun benimle…
Offf! Mutluluktan ölebilirim…

Ahh! Yaram…
Ahhh! Sýzým sýzým sýzlayan yaram…
Ahhhhhh! Ateþ olup yüreðimi daðlayan…
Rüzgarým, güneþim, yaðmurum, topraðým…
Nefesim, can kuþum…
Seni sensiz yaþamak…
Amansýz, zamansýz yaðan bir yaðmur gibi…
Sensiz sende ölmek…
Sensiz ölmek…
Ne zormuþ can, ne zormuþ...



remzihan
Sosyal Medyada Paylaşın: