RÜZGÂRA TUTULDU PAPATYALARIM
Bir tadýmlýk gülüþleri sýðdýrdý da
Bütün bir hayatýn gözlerine,
Papatyalarý zamaný durdurup da
Serpiþtiremedi rüzgâra þiirlerim.
Yarýda kesilmiþ çýðlýklarým kadar
Özgür olabilseydi kelimeleri þiirlerimin,
Bu masumiyeti bir papatyaya takar
Hayatýn parmaklarýna asýverirdim.
Aralýksýz ateþ saçan iki volkanýn
Eteklerinden tutunur kirpiklerim.
Þiirler ki; içimi dolduran fýrtýnalardýr,
Beni benden sonraya taþýrýr sözlerim.
Bir papatyaya tutunmuþ yaprak kadar
Tutkundur yüreðime bütün þiirlerim.
Her birini rüzgâra savuran ellerimle
Toplayýp bir çocuðun gözlerine de sürerim.
Býrakýver iki gözüm hayatta her ne varsa
Bütün içtenliðiyle þiirimin derinliðine.
Ben ötesi yok tutkularýn eteðinde
Bir papatyayý özleyecek kadar bile deliyim.
Asuman ERGÜN, 08.07.1992
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.