Veda mektubu

Veda mektubu

Her yýl bu günlerde
içimi çekerek seni anacaðým
hep sen geleceksin aklýma
ve hiç gitmeyeceksin

çizdiðin ýþýklý yolda yürürken
taký satýlan bir butik çýkacak karþýma

içlerinde en beðendiðim küpede
adýn yazýlý olacak

kulaklarýma takacaksýn görünmez ellerinle
sevinçle ýþýldayan küpeleri

belki hep geceleri anacaðým seni
hep o saatlerde
’ama Lavinia gitme’
diyiþinle

þüphesiz aðlarým dayanamam ki
resmin gelip oturacak gözlerime
sana sevgimi
gümüþ zarflý bir kadehte sunacaðým

sen yine ’düþlerimin kadýný’
dercesine
aþk tacý takacaksýn saçlarýmýn ak tellerine

bir yýl aradan sonra
sen yokken buralarda
hiç umut kalmamýþken
aniden

bir gün karþýlaþacaðýz o hayal ettiðin þehirde
bu kez kanacaðým tatlý sözlerine
seni mutlu görmek beni aðlatacak bilirim
dayanamayýp aðlayacaðým

bir kaç saat hiç yaþamadýðýmýz kadar yaþayacaðýz aþk’ý
sonunda visale ereceðiz

eli elime deðmeden giden sevgilim
söz sana seni hiç unutmayacaðým
sen ne ilk ne de sonsun
özelsin biriciðim

her yýl bu günlerde seninle olacaðým
hatýraný koruyup kollayacaðým
aramýza hiç kimse girmemecesine

belki çok kýskanacaðým
sözlerin beni ikna edemeyecek
geçen bu bir yýlda ellerini kimler tuttu diyerek
beni ikna etmen gerek

ve beni
aðlatan

o güzel sözleri baþka kimlere söyledin diye
hýrpalayacaðým seni

daha yeni zor buluþmuþken
kaybetmek korkusuyla belki de üstelemem
okþar dururum saçlarýný

iþte o an kývýlcýmlar kora dönüþtüðünde
aþkýn doruðuna týrmanrken
olan olacak
þüphesiz çok güzel olacak
özlemimizin önlenemeyen þiddetiyle
týpký istediðin gibi

sulu gözlüyüm ben
yine aðlarým
buselerinle
göz pýnarlarýmdaki yaþlarý siledururken sen
aðlarým

kendimi odamda hayallerimle yalnýz bulduðumda
her yýl bu günlerde
sana yazacaðým
sen geleceksin anýlarýma
ve hiç gitmeyeceksin

olur ya vade yeter ölürüm bir gün

sakýn anma beni
üzülmene dayanamam

kabrimde göreceðin
yaðmur damlalarý
belki aðladýðýmdandýr
hoþça kal sevgili

27/Aðustos/2012/Pazartesi/Bodrum

Yüksel Nimet Apel


Sosyal Medyada Paylaşın: