Pruvasız Yağmur

▄




Kalbim topraðýn derinliklerinde uyurken
Rüzgâr sesinin kesildiði yerde
Elinde sabýr imtihanýndan kalma
Suâllerle bekliyor ruhum.



Adýný verdiðim tüm hasret gemileri
Güvertesinden sigaramýn dumanýna asýlý.
Ayak uçlarýma vuruyor
Ardýnda kalan kelimeler
Yelkensiz dövülür sessizliðim.



Gök kuþaðýnýn unutulmuþ rengi gibi
Bedenime hapsolup gidiyor zaman
Lâl dilimde gizli masallarý
Kim bilir hangi serçenin ötüþüne sakladýn.



Ýliþtiðim pencerelerden yüzüme yansýyor,
Her ucu bir yere varan
Yollarýn içime iþlediði ayrýlýk sarýsý.



Saçlarýma sarýnýp
Rüyamýn ayaklarýna dolanýyor
Nergis kokulu sözlerin damladýkça ellerime
Buz kesiyor mavi gözlerim.



Artýk
Boþ kalmýþ bir çerçeveye çýkýyor tüm yollar
Asmýyorum artýk sensiz sabahlara
Suskun gün aydýnlýklarýný.



Halbuki derin kuyulara atýlmýþcasýna
Özlemler borçluyum sana.
Rayýndan çýkmýþ hiçbir sözün anlatamadýðý...


Yollarýna gözlerimi býraktým.
Geçerken alýp da git.
Gözlerimi gözlerine tak, bak.
Bak.

Bak, nasýl özlemiþim seni.



▄


Sosyal Medyada Paylaşın: