Gökkuþaðýnýn parçalandýðýnýn ertesi bir gece Özlemine yol alan tüm gemiler kalktý sahilimden
Sözlerini tekrar edip, Saðýr ediyorum kulaklarýmý. Tüm cesaretimi, Sýtmalý bir ayrýlýk kýrýyor Hayýrsýz bir evlat gibi, Utancýný saklýyor bu þehir. Geride kalan yaralar içinde Kurtlanýyor sana dair tüm sözler...
Zamanýn durup geri akmadýðý sularda Mapusluk çeken karanlýk yollarda Kaybolacak her sevgilinin mektuplarý. Aþktan sabýkalý tüm kalpler, Söylemeden bitirecek Tüm aðýtsýz türküleri.
Tüm duraklara geç kalacak, Ortada kalmýþ hayal kýrýklarý Verilen hiçbir söz Yakýþmayacak ay ýþýðýna.
Bilmeyeceksin hiç bir zaman Þiirlere sakladýðým meleklerin yorulduðunu. Duymadýðýn o buruþuk, incinmiþ sözler Zulamda sessizce çürüyecek. Ve Çýplak ayaklarýmýn yaladýðý puslu taþlardan Yaktýðýn tüm denizlerinin küllerini kaldýracak.
Sana Boyundan büyük hayat provalarýna Ýnanmamalýydým.
Þimdilerde Pas tutmayan demir gibi Soðuk bir yaðmur var dilimde En çok ihanet öðretiyormuþ ya acýyý insana Öðrendim. Sayende...
Turuncu bir sessizlik tenimdeyken artýk Sen de sus þimdi… Ýçimde adam bildiðim silueti Sil/me.
·
Sosyal Medyada Paylaşın:
Terdem Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.