Sonsuzluðu sonum olaným Kendi telaþýmý unutup yorulur, En derinde aþk... Ellerinde aþk....
Aydýnlýk yüzüne doðmamýþ mý? Hiç bir gün ýþýðýnýn yakýcý sýcaðý. Gözlerin, zindanlarýn karanlýðýndan daha mý karadýr senin Her baktýðýmda mahkum olduðumu sanýrým.
Sendemi güzel durur sandýn ayrýlýk þarkýlarý Uykuya dalmadan önce dilediðim rüyanýn sen olmadýðýný, Bitirdiðim her günün adýna armaðan olmadýðýný, Þiir defterime yazýlan her sözün seninle birlikte kaybolmadýðýný.. Bilir misin... Her gelenin boþluðunu dolduramadýðýný.
Ayrýlýk sende güzel sevgili. Ayrýlýk olmadan yazýlmazdý onca þiir.. Sonsuzluðun, sonu olmazdý her cümlemin.
Uzun süren bir savaþýn yorgunuyum þimdi. Daha fazla yorma beni Barýþmak baþka sona kalsýn. Ayrýlýk bize çok yakýþtý.
Ben sensiz de olurum Sen Sonsuz ol sevgili....
K.KALAÇAY 08.03.2013
Sosyal Medyada Paylaşın:
küboş Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.