Bir kara duvak daha takýldý gençliðin baþýna Hayat devam ediyor aðlamana gerek yok dediler. Sustu.... Kustu bir boþluða tüm sözlerini..
Duvak, kömür karasý bir duvak.. Kaç hayatýn baþýna takýlan kara bir duvak, Sustu.. Törenin ortasýnda doðurdu geleceðini.. Töre, kara bir duvaktan ibaretti...
Oysa, içinde daha büyümemiþ bir kýz çocuðu vardý onun Annesi koklamaya kýyamazken henüz açmamýþ çiçeðini Bir siyah gül sanýp koparýlmak istendi.. Yine Sustu.. Konuþmaktan deðil,konuþulmaktan korktu..
Sonunda o siyah sanýlan gül, Siyah bir duvakla vuruldu. Sonunda herkes sustu. Herkes mutlu...
Sosyal Medyada Paylaşın:
küboş Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.