Hasbünallah ve nî’mel vekîl diyorsa zikir
Vecd ile atan kalbe uðrar mý kin ve kibir?
Gözümün sinesini mekân belleyen mezar
Ne yapsam silinmiyor içine yatmayýnca
Gamzeli gülüþümde seferi iken nazar
Tam ortasýna düþtüm topuklarým kayýnca.
Onca ter, onca feryat meðerse hepsi düþmüþ
Zembil dolusu kâbus ne ara zihne düþmüþ.
Kabullenmek çok zormuþ dinmeyecek sýzýyý
Üstüne örtü çeksem rüzgâr yine açacak.
Bulsam, acýdan uzak süt liman olmuþ kýyý
Bir salise durmazdým imkân varsa kaçacak.
Kaç kýtayý aþmýþtý dilimdeki intizar
Ýpi olsa çekerdim lal kalýrdý ah-u zar.
Ezan sesinden önce uykumu bölen aðrým
Doðrul diyordu doðrul hadi kýl namazýný,
Kýyam duramýyorsam tutmasa da bir yarým
Ýman gücüm nerdesin, kullan imtiyazýný.
Gözünü boyamasýn fani dünyanýn rengi
Görebilsen þaþardýn cennetteki ahengi.
Ardýna gizlenecek bahaneler üretme
Bir sýkýmlýk canýna senet mi imzaladýn
Zamaný iyi kullan kendine zulüm etme
Gün gelip öleceksin unutulacak adýn.
Tövbe vallahi tövbe aklým baþýma geldi
Asýl sýðýnak Rabb’im gerisi yaban eldi.
7 Mart 2013 / NÜS