Göðün bu parçasý benim olsun.
Karanlýk bastýðýnda
Sýðýnýrým oraya,
Seni hatýrlarým.
Mavi mavi bakýþlarýnýn
Yumuþak dokunuþlarýný duyarým yüzümde.
Kuþlar geçiyor göðümden,
Senin gözlerinden geçenler gibi...
Bir þeyler anlatýyorlar bana
Yükseklere dair.
Hadi gelsene diyerek
Çekip çýkarýyorlar beni
Ýçimdeki kara bulutlarýn arasýndan.
Ayaklarým yere basarken
Beyaz olanlarýna dokunuyorum bu kez
Bulutlarýn.
Yukarýlardan bakýnca
Aldýðý muhteþem görünümü keþfediyorum
Bastýðým yerlerin.
Seni ve kendimi görüyorum sonra.
Çok aþaðýlarda küçücük bir noktaya dönüþmüþ,
Bir cümlenin sonundaki…
Noktalarý orada býrakýp
Cümlelerin olmadýðý bir yerde olmanýn
Sarhoþluðunu tadýyorum seninle.
Kelimelerin bozduðu anlamlarýna
Yeniden kavuþturuyoruz her þeyi.
Sessizliðimizin içine hiçbir kelimenin anlatamayacaðý
Anlamlarý sýðdýrarak
Uçuyoruz o bulutlarýn üzerinde.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.