.... Diyecektim
Sanma lâf olsun diye söyledim bu sözleri...
Yönünü bana bir kez döndürsen diyecektim!
Gözlerime çevirip o yemyeþil gözleri,
Ýçimdeki yangýný söndürsen diyecektim...
Kafadan atmýyorum, bir anlasan ne âlâ...
Bir âfet-i yektâ ki, o gözler baþa belâ!
Bir de unutmamýþsan yârim sen beni hâlâ,
Akan gözyaþlarýmý dindirsen diyecektim...
Sen gideli terslikler býrakmýyor peþimi...
Yatak yorgan yatarým, bir görsen ateþimi!
Kambur üstüne kambur, belâ sardý baþýmý!
Yükselen ateþimi indirsen diyecektim...
Zannetme ki sözlerim vesveseden ibâret...
Ýnanmayacaksýn ya, sensiz halim zekâret!
Derdime bir çare bul, göster bir kaç iþâret!
Þöyle güzel bir haber göndersen diyecektim...
Dönüp bir kez seslensen nere olsa gelirim!
Sevdiðini söylesen nasýl mutlu olurum...
Sen gelmezsen zannýmca ben bu dertten ölürüm!
Þu yaralý gönlümü ondursan diyecektim...
Bu dünyada gelmezsen yakandadýr ellerim!
Hiç dinmedi baþýmda esen kavak yellerim.
Ýnan ben seni hâlâ seviyorsun bellerim...
Yanaðýma bir buse kondursan diyecektim!
Ne güzel dizelerdi bu sana son þiirim!
Ben kendimi sevgine vermiþ müteþâirim...
Þimdi bas kumandaya, burda dursun þuurum!
Bu sevdânýn resmini dondursan diyecektim...
Antalya-2013/03
SÖZLÜK:
âfet-i yektâ: güzelliði ile þaþkýna çeviren eþsiz güzel...
zekâret: ölüm döþeðinde olan, can çekiþen...
müteþâir: þairlik taslayan...
Halil Þakir Taþçýoðlu
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.