Seni soruyorum Yaðmurlu gecelerin ýslak sokaklarýna Islak sokaklarýn yaprak çýtýrtýlarýna Yazdýðým her satýra, yýrttýðým her mektuba Ruh ruh, beden beden Seni soruyorum.
Seni soruyorum Ýlk ve son yazdýðým þiire Yüreðimden vursa bile Seni soruyorum Boynu bükük kardelene. Mutluluk kokan esmer gülücüklere.
Seni soruyorum Anadan üryan gerçeklere. Bir çiçeðin suya olan hasretine Bir bebeðin anne özlemine Seni soruyorum.
Seni soruyorum Ansýzýn yok olan, darmadaðýn hayallere. Üstüme örttüðüm geceme Günüme, güneþime,yok olan düþlerime Çocuk yüreðime dokunan gülüþlerime Seni soruyorum.
Ey uðruna bunca keder çektiðim Yollarýna gözyaþýmý serdiðim hayat.
Sanadýr çaðrýlarým, sanadýr bunca dileðim Bir kez sende sor, bul beni yalan çiçeðim Bir yol gözlerime bak da kendimi göreyim. Öyle tut ki ellerimi , varlýðýnla yanayým Eski zamanlardan kalma bir þarký gibi Güftelerine beste olayým.
Ah be hayat ! Çok þey mi istedim senden ? Bir yol seni aradým, gelmiþ geçmiþ dünlerden Yaþamýn mavisine inat, kaybolan pembelerden Umudun otaðýnda, boy veren menekþeden.
Tut ki gelmiþ bahar, çiçekler gonca Sarmaþ dolaþ hayaller,serilmiþ yamaçlara Bir gün düþersem yüreðine, dar vaktinde olanca Sýkýlma kal benimle, bütün ömrüm boyunca.
Yüksel Beyocaktan.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Yüksel Beyocaktan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.