Ne zamanki isimsizliðim göklerde Yüreðim üþür, buz keser istesem de Bir mevsimlik yeþermeler düþerken üstüme Kendi sesinde çoðalýr hayallerim Gelip hüznünü döker sancýlý yüreðimin tam üstüne. Bir dikenin goncasýnda büyüyüp asýrlara devrilir.
Ateþten bir gül gibi, boyun büker gibi Gelecek günleri bekler Virgüllü ömrümün en derininde. Ne zaman tutsak olsa düþlerim Kýsýk feryatlarýn sesinde Ak bir martý yol alýr. Ürperir biraz tomurcuk Bahar dallarýnýn filizinde.
Öyle ya ! Rüzgar yorgun, sema durgun Yaðmur düþse de kaldýrýmlara Bulutlarýn rengi solgun Özlem iki damla gözyaþý.
Biliyor musun ey þiir ! Nedir yaþamýn en güzel aný ? Geriye sarýp ta tüm yaþanmýþlýklarý Býrak kalbin nefes alsýn. Varsýn baharlar dalýnda kalsýn Varsýn anýlarýn hesapsýz yaþansýn. Senin bakýþýn yaðmur Ellerin gül, gözlerin deniz Yüreðin meltem olsun. Daðlarýn buðusunda yaþa Koklanmamýþ bir kýr çiçeðinin gizinde Kutsansýn yüreðin.
Sen ki ! gece karasýnýn ay yüzü Sen ki ! dik yamaçlarýn kar örtüsü Kendine sakla kör karanlýðýn hüznünü Sakla gecenin kara tülünü Korkusuz,kurgusuz,kuþkusuz yürü Bir avuç maviyle yürü .
Eðer üþürsen gelen geçen günlerde Dizelerinin sýrrýnda ýsýtýr yüreðini Bir þiirin büyüsü.
Yüksel Beyocaktan
Sosyal Medyada Paylaşın:
Yüksel Beyocaktan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.