Tutumlu deðilim aþkta, müsrif hiç deðilim kafeste kör saka misali üzgün aðzým. Bir düþünce sýyrýlýr þehri yakar. Bir düþünce altýnda kalýr insanlýk. Bir düþünce kapýlarý kýrar. Bir düþünce gelir söyletir kendini. Altý yönde gider bilinmeyene. Bir düþünce gelir gül bahçesinde çiçek ararken seni buldurur. Bende çoðalýr o, güneþ gibi hiç bitmeyen. Sözlerimi yazýda görüp korkma benden. Aynaya yüz çeviriyorsan, suç aynada mý? Denizi taþýran deniz mi? Med-cezirden suçlayabilir misin kameri? Sözlerimden de beni suçlama. Tutumlu deðilim aþkta, müsrif hiç deðilim. Sarhoþluðu öptüm, tadýný sevdim beni seven her þey gibi…
Sosyal Medyada Paylaşın:
iveysi Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.