hiç bitmesin

neden her hayvanýn bizde bir manasý,
bir karþýlýðý var.
eski insanlar gibi.
maðaralara resimlerde iþlendiði gibi
yani eski çaðlardan
kalan bu iliþki.

zaman,
alabildiðine dik.
bir çizgi içinde ilerlediðimiz
perdeye düþen gölge
semazenler
askýsýnda sayýsýz kuþaklar

önce bir ip gerildi iki dünyanýn arasýna,
karþýmýzda kýzgýn güneþ
ve baþladý yolculuk.
saçlarýmýz aðardý,
kuruduk,
kurutulduk

eski insanlar
eski çaðlar
bir gölge tiyatrosu
çirozlarýn asýldýðý iplerde
ilerler öyle, farkýnda olmadan
aðýr aðýr

altýndan bakarsýn denizlerin
göklere yani bazen
sýcak yaz günlerinde
gökler yine
mavi mi
ben yokkende mavi mi?

dudaklarda bir toz tabakasý
derin kurumuþ
kemikler parlak
sen, hala orada mýsýn?
bilmem
biter mi bu yolculuk

(hiç bitmesin)

aðýr aðýr kapaðýný açýyorsun
bir müzik kutusu.
bir balerin dönüyor
uzaklardan bir müzik
gözlerimden yaþlar dökülüyor.
hiç bitmesin.

02.03.2013


Sosyal Medyada Paylaşın: