onun için seviyorum daðlarý, kýþýn kahverengi tonlarýný yapraksýz, çýplak ormanlarýný.
yada çorak topraklarda kuruyan bir aðacý özlüyorum bazen. alabildiðine geniþ düzlükler öyle sade ve renksiz. birde çekirge sesleri.
topraktan havaya kývrýlan buhran, bir serap hali gözlerde.
yada sonbaharda herkesin terk ettiði kumsallara oturmak. karþýnda köpüren bir deniz kum taneleri, midye kabuklarý. bir baþýna ve sessiz.
yada soðuk bir kýþ günü, bir tepenin zirvesinde esen rüzgar ve sis. yani neden olmasýn. bilinmeyen dað yollarýnda kaybolmak. her gördüðün yeni her gördüðün eþsiz.
ayný yollarda gidip gelmekten hiç mi býkmadýn? kaybolmaktan neden korkarsýn, bilmiyorum. kurda kuþa yem olmakta ne var? yani öyle yazýldýysa ne var kurda kuþa yem olmakta.
27.02.2013
Sosyal Medyada Paylaşın:
obsidyen Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.