ana yollara yakýn kasabalarda uzun geceler. karanlýkta istemediðin bir yatak, ve sen hiç bitmeyen geceyi iþaretlerken devlerin uzun ve acý uðultularý.
çocuk olmanýn isyaný içinde, sen yalnýz olmak istemedin hiç.
gece, yerliler, çýlgýn danslar hiç dinlenmedin ve yalnýzdýn. saman kokulu damlarýn kuytusunda
boðulurken çýðlýklarýn hýçkýrýklara, yani belki sen öyle hayal ediyordun..
çocukken mi yaþanýr sadece bir tek sen mi duyarsýn? giderek yavaþlar zaman, korkunçtur uðultusu bir yerlerde savaþ mý var? bütün hüznüyle kamyonlar geçer, uzaklardan..
05.03.2013
Sosyal Medyada Paylaşın:
obsidyen Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.