dört numaralý perondan
saat dörtte hareket edecek otobüs
kýrk numaralý koltuðunda
son hazýrlýklarýný yapýyorum seyahatimin
nereye gittiðimin ne önemi var
nasýl olsa geldiðim yerde de
döndüðüm yerde de olmayacaksan sen
Elimde Usta Ahmed Arif’in þiir kitabý
rastgele açýyorum bir sayfayý
-Ay Karanlýk, a- denk düþüyor elim
___Dört yaným puþt zulasý,
Dönerim dönerim çýkmaz.
En leylim gecede ölesim tutmuþ,
Etme gel,
Ay karanlýk...___
Okuyor, okuyor, okuyorum
nasýl okuduðumu bilmeden
kaç kez okuduðumu saymadan
bir ara gözüme bir þeyler takýlýyor
gencecik, bir çift güzel çocuk
birbirlerine sarýlýyorlar
belli ki vedalaþýyorlar
içimdeki yalnýzlýða sarýlýp
-ardýmdan ne bir mendil-
-ne de bir el sallanmasýný-
beklemiyorum...
dayayýp baþýmý pencerenin camýna
düþünüyor, biraz da içleniyorum
inceden inceye ama
teselli ediyorum kendimi
zaten hep tek baþýna deðil miydin
hadi topla kendini
zamaný mý melankolinin
uyan yolcu uyan….!
uyan hayal dünyasýndan...!
otobüs çoktan kalktý perondan
01.03.2013/Hatice AK