Ah… baþýmla beraber vermiþtim, sana bu kalbi. Gelip geçici bir heves deðildi ki… Pas tutmuþ kalbinden, pervasýzca, Çýð gibi akýttýn, tertemiz sevdamýn üzerine zehrini. Dünyadaki her sevgiyi sahte mi sandýn? Küçücük, basiretsiz sevdalardan vurgun yerken, Sana tapan bu kalbide mi? vefasýz bir hain sandýn? Uðrunda köle olduðun sevgiler, silmiþse seni, Revamý? benim masumiyetimden intikam almak… Revamý? Sana inananý riyakar aldatmak… Böyle darmadaðýn, böyle naçar býrakmak… Sence kolay mý? yeþeriyor, yaþanasý sevdalar… Bu kadar ucuz mu? harcadýðýn hayatlar… Bir kez güvenip açabilseydin, eðer taþ kalbini, Tahminden uzak, özbeöz mutluluklar yaþardýn, Sahte sevgilere inat.
Unutma..! Bundan sonra üstünde hep, ahým olacak… Her iki cihanda elim yakanda olacak… Aldýðýn her nefes hüsranla kabus olacak… Bileceðim… sende bir an gülmeyeceksin. Gün gelecek elbet, kafaný duvarlara vuracaksýn, Titrerken ellerimi arayan ellerin, yalnýzlýk içinde…
Sosyal Medyada Paylaşın:
sessiz öfke Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.