Dilim su çekmiþ lobut, kalemim kör bir satýr
Gamsýz gönlüme düþen cümlenin vay haline.
Atfettiðim teçhile direnince kýrk katýr
Dudaðýmý ýsýran imlânýn vay haline.
Kýlýbýk hecelerim kazaklýktan vurur dem
Hangi seyis vuracak, nasýrlý inâda gem?
Deh; deyince duvarda dört ayak çýkar gölgem
Gözümde sancýlanan damlanýn vay haline.
Hâl böyle olunca da eþþek kavuþmuþ üne
Yükü taþýyan doru hangi yüzle övüne?
Zulümden kanayýnca diz dövüne dövüne
Baðrýmda pinekleyen yumlunun vay haline.
25 þubat 2013
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.En Çok Okunan Şiirleri
HOŞGÖRÜ KÖYLÜ GÜZELİ LÂLE (semai) ELİF HZ. ÂSİYE OSMANLI (mesnevi) BENDEGÂN OSMANLI DESTANI (mesnevi) BÂRÂN EFGAN