Kendi elindeki paslý bir býçaða bakýp yalan söylemek gibidir
yaþamak ve yaþamamak dürüstçe
yüzlerinin kibirleri eflatun
dillerinde cümle moru
ölü bir yengeç taklidine yas sevinçleriyle
o benim
o benim yalnýzlýðým savaþý
ama uzun sürmeyecek
ten ve ter sessizliði
þimdi sokak lambalarý size ait
boþalýn þehirlere
caddelere
dualarýnýz ruh devrimleri kadar karanlýk