Yanýndaki adamdan bana sýra gelmedi hiç. Üstelik sen, O adam seni çoðu zaman üzse de, kýrsa da Sana haketmediðin þeyleri birer birer yapsa da Ondan asla vazgeçmedin. Ama ben bekledim sevgilim vazgeçmeni, Gerçekleri bir an önce gör istedim, Seni ben haketmiþtim, gel istedim yanýma Seni gözyaþlarýndan öpüp "geçti" demek istedim sonra... Sonra gülümsemeni...
Hissettim sana ne olduysa, Ne olacaksa da düþledim. Ve üçüncü bir kiþi olmanýn Ýki kiþiden biri olamamanýn aþkta Bütün acýlarýný keþfettim. Sevgilim ben, Senin o adama O adamýn da sana olan sevgisinden Daha fazla sevdim. Yemin ederim, Ýkinizin toplamýndan fazla sevdim, Ýkinizden biri olamadým ama Hep kýskandým... Kýstým kaldým aranýzda Boyuna ezildim...
Biliyorsun, Hayat haketmediðimiz þeyleri reva gördü bize; Ne o seni haketti, Ne de ben sensizliði hakettim...
"Peki kim mutlu þimdi?" diye soracak olursak... "Hiçkimse" sevgilim...
Ahmet Kastancý
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ahmet Kastancı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.