SESLER
Bir masal bu ruhuma çizilen,
Gök kubbe fýsýldar martýlarla,
Deniz kokusuyla, geceye duvak edilen ayla,
Topraktan baþlayýp, ebede kadar anlatýla gelen,
Hislerin rýhtýmýnda sükuttan sonra yükselen,
Kaderi yudumlamýþ zamanlarýn doðumuyla.
Bir diyar bu, þafaklarý kýzýl güllerle kýnalý,
Dilsiz sanma, iþte yayýlýyor fecir kuþatarak baharý,
Yürek týlsýmlý rüyalar seherinde, dualar esintisinde,
Bu bir kýyam olmalý bulutlara çarpan, bu bir secde,
Yankýlanan sesler var daðlarda,engin denizlerde,
Yola çýkmýþ olmalý, sonsuzluða davetli kafile.
Geçit vermez daðlarýn ardýnda küheylanlar var,
Gönüllere bestelenen visali söyler onlar,
O visaldir ki, raksýndadýr güneþin,
Kim bilir sen þimdi nerdesin, hangi güneþin seyrindesin?
Vakit belki eylül, ulaþmak üzere beyazýna karlar.
Sen ey baþýna taçlar giydirilen lisan!
Þu göklerde parlayan sese uyan,
Sen ki cana düþtün, ötelerin tekbirindesin, dayan!
Þule AKDEMÝR
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.