Kalýyoruz kendi sýnýrlarýmýzda adý yok, yüzüstü yatýyor korkularýmýz içine bir taþ atýlmýþ kuyu gibiyiz sonu yok, öylece akýyor yalnýzlýðýmýz birden duruluyor ve koyulaþýyor herkesten uzak, yalnýz bize yakýn sandýðýmýz rengarenk kurulan hayallerimiz
Bir kadeh hüzün daha yeter belki gecelerimize bir tutam keder daha azalýr belki sabahýmýza
Kime dair, neye istinaden çektiðimiz acýlar, gerdiðimiz göðüsler kanarcasýna kimbilir dilimiz gitmeden son bir kez dönüp bakmak belki de en iyi iþimiz. . .samettaydas 12 þubat 2010 cuma
Sosyal Medyada Paylaşın:
SAMET TAYDAS Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.