Sessizce ve hep uðuldayan bir aðaç kadar üþüyorum þimdi yanlýþ rüzgarlar esiyor dallarýmda yanlýþ çiçekler açýyorum sürekli kanýmda kocaman gözleriyle bir çýðlýk su ve ses kadar beklediðim ne kaldý geriye? bilmiyorum uzanýp uyumak istiyorum gölgeme ve sarýlmak istiyorum sýmsýký güneþe o kocaman gözlerin uðuldayan rüzgarýna bir acýyý yetiþtiririm en zehrinden çiçekler üretirim, kömür karasý... uçurum kadar bir yalnýzlýk yaratýrým kendime atlarým!.. anýsý yoktur dallarýmda küçük rüzgarlarýn….samettaydas 5 mart 2010 cuma
Sosyal Medyada Paylaşın:
SAMET TAYDAS Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.