Âdem’den bu güne gelmek kolay da...
Kendinden Âdem’e dümendir adam !
Var olandan nefes almak kolay da...
Yokluðun sütünü emendir adam !
Âdem’in ýrkýný çözmeye misâl;
Havva’’nýn nefsini sezmeye misâl;
Bir hayâl uðruna gezmeye misâl;
Gerçeðin þeklinde imândýr adam !
Güneþin içinde kor kemiren kurt,
Alîme sýðýnak, câhile bir yurt,
Yâr uðruna çile, dost uðruna dert,
“Rahmet”i el için umandýr adam !
Dünyevî bir zemin, uhrevi liman,
Yokluðu bir kadîm, varlýðý zaman,
Hülasa bir yaman, hülasa emân,
“Rahman”ý gönlüne gömendir adam !
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.