Sandığıma Sakladım, Sen Sandığımı

Aklýmýn ipiydi sabýr,
Ucunu býraktým bugün.

Sandýðým,
Ah benim güvelenmiþ,
Modasý geçmiþ emeklerim!

Acemiliktenmiþ,
Lüzum görmek maziden.
Kullanýlmadan sararmýþ biriktirdiklerim.

Her mevsim ayrý bir renk yakýþtýrýrdým gözlerine
Yazýn mavi, kýþýn siyah, baharda yeþil
Benim gözlerim ela ve feci halde sana alýþkýndý -ondanmýþ.

Akþamdan kalma yapraklarý süpüren iþçi kadýn da
Devrim þarkýsý tek bir gün süren kelebek de ayný güneþle uyanýrdý
Ben, güneþ sen susayýnca doðuyor sanýrdým
Uyuyacaðým bugün...

Yastýðýn sýcak kenarýnda yanaðýna yer ayýrmayý,
Dalgalarýna parmaklarýn dolaþmasýn diye saçlarýmý taramayý,
Sana dair ne varsa koynumda saklamayý
Býraktým bugün...

Adýný hangi þarkýya koysam, sýðmazdý
Memleketten esen rüzgar bile tanýdýk kokamazdý senin kadar
Ben, hiçbir bebeðin boynunu koklamadým -ondanmýþ.

Sandýðým,
Ah benim boyumdan büyük harfim
Sarýlmak uðruna kan döktüðüm harbim

Saklama sükutunu
Ýkrarýnýn yenilmiþliðin
Avutulmadan büyümüþ bir yaným benim.

Aklýmýn ipiydi sabýr,
Ucunu býraktým bugün.

Gecikmiþ intiharlara köprüler yakarsam,
Bir de, uçurtmalara dolarsam düþleri,
Özgür oluruz sanýrdým -sarardým.

Cam kenarýna cilveli bir kasýmpatý býraktým
Gözlerinin kahve kokusunu kilitledim sandýða
Azat edip umudun naftaline boðulmuþ kamburunu,
Kirpiklerime esmer akþamlar basarak
Unutacaðým bugün.


Sosyal Medyada Paylaşın: