Gökkuþaðýný çözdü dilin,
Bu yaðmurda býraktýn beni.
Sana bir bahar akþamý öldüðümü anlattýðýmda
Küçücüktü göz bebeklerin, büyüdü yalan.
Ben sanki bir masal kuþu, kanatlarým tensiz
Ve bulutlardan tuttuðum dilek, toz olup uçtu
Bir tek an inansaydýn, yýldýzlar kaymayacaktý.
Neden anlattýn öykümü
Gamsýz rüyalara?
Bir bahar akþamý, dikenli bir nergis
Güzelliðine batacaktý gölün, kanacaktý bakan.
Kanayacaktý usulca yaram, kirpiklerimde yeþil bir huzur
Öylece ölecektim, en sevdiðim tenhamda
Uyuduðumu sanacak, dokunmayacaktý rüzgar.
Sonunu beðenmediðin masallara
Ýnanmaktan vazgeçmeseydin.
Sana ölümün düðümden, ölümün dünümden
Daha parlak bir rengi olduðunu anlattýðýmda
Dilinin ucu, yavan bir gerçeðe dönüyordu.
Bir tek an býraksaydýn, yaþamak gibi bir þey
Tatlý bir nihayetin kucaðýnda uyanacaktý.
Ben küçükken,
Kurtlu elmalarý çöpe atardým.
Öyle kurtar istedim beni, kurtlandým.
Sense kurtlara, onlarý atmayacaðýmý neden anlattýn?
Zifiri ayazýnda bir þehrin,
Geleceðini düþünmekle geçiyor ömür
Bahar akþamlarýnýn ýlýk boþvermiþliðinin.
Ne sen gelecektin, ne baharda þefkatli bir ölüm.
Yarýn denen kuyruklu zulmü, hatrýna çekiyordum madem,
Neden bu yaðmurda býraktýn beni?
Masallarýn yalan olduðunu bilir çocuklar
Yine de karanlýkta uyumaya korkarlar.
Biliyorsun, nasýl olursa olsun yaþamaktansa
Baba ocaðýna gitmek gibidir ölmek
Yine de soluðunu tutmaya korkuyorsun.
Býraksaydýn beni, çoktan varmýþtým baba ocaðýna
Ve mutluydu hikayenin sonunda, kurtlu elma da, kurtlar da.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.