Histeri

Baðlanma dedim ona
Baðlýlýklar, baðlananý deðil, baðlayaný alýþtýrýr
Saksýdaki menekþe, beni baðlarsa sularým dedim
Suya muhtaç olan odur, sulamazsam solar dedim

Baðlanma bana!

Bahara özenmiþ bir kýþ güneþi doðar Ankara’da
Bulduðun ilk simitçiden, bol susamlý bir simit seçerken bulursun kendini
Yanýna da peynir, zeytin, yanýma koþarsýn
Her þeyin tamamken, ince belli çay bardaðýn gibi eksik býrakýr seni aksi uyanýþým
Yazlarýn kursaðýnda kalýr -dedim ona

Alýþma bana!

Bakarsýn, izmarite deðip yanan son duman gibi, en tatlý yerindesin uykunun
Bembeyaz bir kýsrak olmuþ umut, almýþ seni sýrtýna,
Yelesinden tutmuþ rüzgar, çektiðim nefese sürüklüyor seni
Bense bir astým krizinde aldýðým nefesi verememiþ, rahat bir soluklanamamýþým oysa
Dýþarýda kalýrsýn -dedim ona

Kapýmý çalma!

Yanaðýný okþamak istediðimde, yanaðýný çeviren çocuklar gibi
Tanýmazsýn beni, þekerli vaatlerimi gizlice kuma gömmelisin
Halbuki hava soðuk, gözbebeklerim kundaklandýkça üþümekte
Sarýlmak isterse gamzelerim boynuna, -dur, senin de ellerin soðuk

Dokunma bana!

Babasýna hasret büyümüþ kadife dudaklý bir çingene kýzý gibi
Büyümeden yaþlanýrken eðlenceli þarkýlar söyleyip, soyunmadan uyuyamadým,
Ayaðýmda salladýðým çocuklarýn her birine babamýn adýný verdim
Kimleri büyüttüm ben, seninle oynayamam -dedim ona

Beni çaðýrma!

Durgun su birikintisine sopayla adýný yazmaya uðraþýrken
Bulanýk renkli balýklar öldürmekle suçlandý bir çocuk:
Cezasý müebbeten yanlýþ hayal kurmamak, -adýný o gün unuttu çocuk

Unut beni!
-demiþtim ona

Oysa,

Çoktan,
Yaðmurlarým vahalarýnda serap olmaya alýþmýþ,
Ben ona baðlandýkça, o bana muhtaç olmuþtu

Gün doðmadan en sýcak simidi kapýma býrakmýþtý her gün
Zeytin çekirdeklerini bahçeye gömmüþ,
Peynirini kedilere baðýþlamýþtý.

Dahasý, kediler peynire alýþmýþtý

Muhtaçtý herkes birbirine
Baðlanma -demiþtim ona

Kurduðu yanlýþ hayaller
Baðlanmýþtý boynuna.

Ýþte bu gün,
Adýný unuttu çocuk.
Babamýn adýný verdim ona.

Sosyal Medyada Paylaşın: