Simit sýcaðým, pazar sabahým
Ah benim bodur boylu sevdiðim
Neden bu kadar beyazsýn
Neden böyle kursaðýmda tadýn?
Günaydýn !
Annesiz bir kuþ gibi uçuyorum
Tanýmadýðým gözlerin ufuklarýna
Bugün yine tadým tuzum yok
Bir yerlerde sofram hazýr
Çayým soðumaya utanmýþ
Her kapý ben sanýlýp açýlmýþ
Benim yerim, benim yurdum yok
Birileri kýyýya vurdukça
Üflüyorum köpüðünü denizlerin
Kurumuyor ýrmaklarýn yaþý
Ve yaðmurlarda aðlayan çocuklar
Sokaklarý sunsam ellerine, susmuyorlar
Canhýraþ koþturuyor günler beni
Sorsan ömür benim için var
Oysa ben ömürde bir oyuncak
Bayraklarýmý yarýya indir bugün
Oynayasým yok.
Matem siyah giyinmiþ bir martý
Seni düþündükçe, mavilenir gözüm
Kirli ellerle tutulmuþ yakamda güvercin
Sahi, biraz fazla mý beyazsýn?
Telaþ içinde onulmaz kamburlarý
Öperek uyandýrsýn diye
Sýcak bakýþlý, þifa niyetine
Bir pazar sabahý bekledim durdum
Bugün pazar,
Tadým tuzum yok.
Ýsmimi yankýlý bir dað yamacýnda
Çaðýran çocuklarýn adý, tesadüf.
Yýlgýn rüzgarlarda sallanan kokum
Korkak bir yabancýdan ibaret.
Zaferlerden vazgeçmiþ
Kýsýk seslim benim.
Ah benim, yalnýzlýk çayým,
Gamzesiz kahkaham.
Günaydýn !
Kimbilir hangi kalabalýkta kaybettin beni?
Hangi sese böldün geldim sanýp uykunu?
Ne kadar sürecek eþkalimi unutman?
Kaç pazar sabahý,
Demsiz çayýn ve sen
Kahvaltýya bekleyeceksiniz?
Ölüsünü gizleyen kedi gibiyim
Evin yolu beni, ben evin yolunu unutmuþ
Sevmeseydin beni, sýcak olurdu çayýn
Keyifsiz bir pazara daha uyandýn
Günaydýn !