hayat ekmek değil ki bölünmez

ankarada gök güvercinler aðlar,
çarþý cami þadýrvanýnda.
çocuklar yeniþehir pazarýnda etek çekiþtirir,
annelerinin yan ceplerinden.
kadýnlar pazarda duyar mý sesi?
-gel abla!batan geminin mallarý bunlar!
bir baba yürür,yol yorgunluðunda.
onunla beraber daðlar.
ardýndan kadýnlar aðlar,
gözleriyle deðil/bilinmez.
bir baba yürür,yýl yorgunluðunda,
aðzýnda duyamadýðýmýz fýsýltýlý sözler:
-hayat,ekmek deðil ki bölünmez.

adýmlar yitirilir kaldýrýmlarda.
insanlar kaybolur,kalabalýðýnda þehrin.
siren sesleri kefen taþýr mezarlýða,
ölüleri giydirmek için.
baba yürüdü,þehir yürüdü,
kuþlar yürüdü.
þehrin cüce adýmlarý uzun ve derin.
bütün þehir tren istasyonunda,
satýlýr,geçmeyen akçeye tren biletleri.
caddelerde yankýlandý babanýn,
yüreklere ateþ deðdiren fýsýltýlý sözleri.
baba sýrtýný yaslar raylara,
bir yýldýzlara bakar,bir de hayata.
menengiç aðacýndaki tüm kuþlar,
az önce duyduklarýný rüzgara fýsýldar.
"hayat,ekmek deðil ki bölünmez."
taþlar kan aðlar,çatlak gözlerinden.
bir meczup çýkartýr gördüðü,
tüm aðaçlarý kökünden.
el deðmez azrail,nedendir,bilinmez?
sadece bakar geçer,
ve oda söyler:
"hayat,ekmek deðil ki bölünmez."

hüseyin üstüntaþ 07/02/2013
Sosyal Medyada Paylaşın: