düştü ve yayıldı dünyaya gece

Geceyi bölen tramvay sesi
denklanþör üzerinde tetik parmak
ele bulaþmýþ insanlýk
az önce kayboldum
ve sende buldum kendimi.
Nehirler kývrýlýr kaðýtlar üzerine
diþi nehirler
Dicle belki?
Yoksa Seyhan mý?

Ele bulaþmýþ insanlýk
tanýmýyorum artýk kendimi
bir adam var aynada
hergün izliyorum.
Ýþerken, otuzbir çekerken
ve iþ yerinde kadýnlarýn bacaklarýný
dikizlerken yakalýyorum onu.

Geceyi bölüyor dizlerin
gece dizlerin kokuyor
taze ekmek mübarek
ýsýrsam doyucam.

Hergün eve et taþýyorum cebimde,
yine ellerim cebimde,
baþka organlar taþýyorum içimde
çoðunu hiç görmedim
mesela midemi, hiç görmedim
kalbimi, hiç görmedim
ancak hakkýnda çok þey duydum
Sesimi, hiç görmedim.
Gözlerimin sesini, hiç duymadým.
Ellerimin sesi vardý, kalbimin
ve midemin sesi hep vardý...

Gözlerimin sesi nerdesin?

Ve seni çok uzun zamandýr hiç görmedim.

Asansör çalýþtý
hýzla yükseldi geceye
yükseldi
yükseldi
yükseldi
son katta durmadan geçerek tavaný delip
gökyüzüne çýkmaya baþladý.

Düþmek olamasa...









Sosyal Medyada Paylaşın: