Yýllardýr tanýdýðým tat bile yabancýydý bana, Düþtüðümden beri hasretinin kollarýna; Ben bile yabancýydým bana…
Dermaný sende olan bir yara açýldý baðrýma, Kelimeler yetersiz geliyordu satýrlarýma; Coþuyordu içimdeki fýrtýna, Yüreðimi döktükçe mýsralara…
Haykýrmak geliyordu içimden, Avazým çýktýðý kadar “seviyorum” diye baðýrmak.. Yeri göðü inletesim var sevgili; Duysun cümle âlem, seni nasýl sevdiðimi…
Duâ duâ diledik birbirimizi, Bu kara sevdaya melekler þahitti; Rabbim yakarýþlarýmýzý iþitti, Birbirimize baðýþladý bizi…
Ey meleklerin þahit olduðu sevgili; Ey ömrümün güneþi, Karanlýðýmý aydýnlatan ýþýk seli; Bil ki çok seviyorum! Önce Rabbim’i; Rabbim’den sonra da; en çok seni…
byHaktan
Sosyal Medyada Paylaşın:
byHaktan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.