MEVSİM KAR
Üþüyor yüreðim,
Demlediler öylece býraktýlar ocakta,
Mevsim kar,
Lügatta yok intizar;
Gönül yorgun bil ki har...
Sarmýþ üç beþ yorgan ne fayda var,
Ey benim güzel topragým bu sendeki son siirim,
Kýsmet ne zaman olur,bir daha kim bilir,
Ben yokken iyi bak sevdiklerime mevsim kar...
Sýrtýmda hissediyorum hasreti,
Omuzladim bütün dertlerimi,
Bir aðrý saplanýyor sol omzumdan ileriye...
Ayaklarým gidiyor gerisim geriye.
Boya degil bu saclarýmki kar,
Yas degil bu gözlerimden akan yar,
Ey benim güzel sehrim bu sendeki son siirim...
Siir gibiydi göz kapaklarýn,
Ýnan dokunsam aglardin,
Bir dost selamýný esirgedin
Bilmem neydi nedenin.
Çay demledim gel ocakta,
Bir sonra ki geliþimde söz ver bana,
Beni degil, üzme sehrimizi,
Ey güzel sehrim tut elimden tut ki gitmeyeyim...
Üþüyor yüreðim,
Demlediler öylece býraktýlar ocakta,
Mevsim kar,
Lügatta yok intizar;
Gönül yorgun bil ki har...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.