Gülüþün de bir yurdu var dahasý dili, ayrýlýðý öperken unuttuðu söylerken uyuttuklarý ha bir de kimliði var Ýki yanak arasýna gerilen o etten ip, sicim, urgan yani dudak yani elma bir yanýyla kýrmýzý diðer yaný kül çýðlýðý iþte o ipin kendisini diyorum gözlerini iki yana açýp hiçbir fikre tutunmadan geçebilir misin? dahasý merdivenleri hani taþtan, tahtadan ya da insandan o merdivenleri tek fir fiske darbesiyle yalnýzlýðýna benzetebilir misin? Ben yaptým...
Her gözün gördüðü biraz da dilin sustuðu deðil midir? Bu tüm yargýlardan oluþmuþ mahkemede bana suçtan da masum bir þey gösterebilir misin? Ben gösteremedim. Bir eþkâlin tam orta yerinde özne ile etin devrikleþtiði o kandan cümlenin en unutulabilir olduðu o demde böylesi bir kahkaha öldürülmez de ne yapýlýr! Þahsen ben yapmadým
Ýþlediðim her cinayetin ardýnda kanýt niyetine býraktým hayatý izlerler dedim takip edip bulurlar dedim bunca labirentin içinde ismime tahsisli yönleri ben var etmedim ki! ölümü de ben icat etmedim sadece yaþamda denedim. olmayan þeylerin ölümünü anlamýyorum üzülmek fazla tanrýsal kusuruma bakma ama ölmekten öte bir ben tanýmýyorum
Sosyal Medyada Paylaşın:
yara terbiyecisi Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.