Sensizliðim senden de eski Dünden de, yarýndan da Ve hatta bugünden de eski… Dün, þimdisizce bir bugün eksildim. Öyle böyle deðil Saða ölsem olmuyor Sola ölsem olmuyor. Uygun adým binalar çöküyor. Ah delirmenin zincirine çakýlmýþ Bu kýldan ince akýl; Bir fikrin hassasiyetinde susmak neden? Yýrtýlmýþ göðsünden Dað kanamak neden? Korkma, öldürmez bu beni. Nasýl düþer ki insan kendinden? Ýki gözü de kör, Adalet Tanrýçasý deðiliz ya…
Hýrýltýlar halinde beliriyor gece… Belli belirsiz kuþlar diziliyor uykuma; Gözlerim kanat, Gözlerim kanar… Gördüklerimden uyanýyorum sana.
Bir týrnak gibi uzuyor gece: Santim santim insanlar ölüyor; Biri fotoðrafýndan vuruyor, Öteki muma asýyor kendini. Bir bir siliniyor olan olmayan, Ölen, ölmeyen her þey ve hiçbir þey! Bu kýyamet ânýnda seni düþünüyorum; Çoraplarýný merak ediyorum. Bir de sýrtýnýn kývrýmýný. Az bekle sevgilim reenkarne olup geliyorum; Unutma kim olduðunu ve de olacaðýný…
Unutma demiþken; Ben çocuk oluþtan da eskiyim. Hatta doðumdan, büyümeden Ve de ölümden de… Evet sevgilim, ölümden de eskiyim. Defalarca tekrarlanan bir olmayýþým ben.
Sosyal Medyada Paylaşın:
yara terbiyecisi Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.