Düþünürdüm , Biri çýkýp geldi ansýzýn, Daðýldý birden düþüncelerim, Oysa makberdi düþündüðüm, Teli söylerdi elindeki sazýn.
Hayýr dedi o gelen, Daha yaþanacak ömrün var, Sanki ermiþti bana öyle diyen, Bir þarkýdýr tutturdu, Çaldý sazýný, Dedi sende söyle bilirsen.
Oysa bilmezdi, ki O makber, aklýmdan çýksýn, Mezarlýða takýldý aklým, Onlar çaldý ben sorardým, Ölüm gelince, ne yapacaksýn, Kendime, onlarýn umurunda deðil.
Umurunda mý, O hem çalýp hem söyleyenin, Daðýlmýþtý, Düþlerim,düþüncelerim, Madem ki vardý hakkým daha yaþamaya, Sustum güldü gözlerim, Kendi haline býraktým gelecek makberi, Ozaný oldum o sazýn.
a.yüksel þanlý er Sosyal Medyada Paylaşın:
a.yüksel şanlıer Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.