imkansıza bağımlı

Öyle sýký bir bok ki kývrýlmýyor.

Barda sigaramý içmek için balkona çýkmýþtým.
Ýki genç erkek ve genç bir kýzýl
kýzýl da kýzýl hani…
Oðlanlardan biri þöyle dedi:
“Avcun ayasýyla vurmalýsýn.
Ýþte o zaman kýrabilirsin burnu.”
Genç kýz merakla onu dinliyordu.
Sonra þöyle devam etti:
“Yumruðunu bu þekilde tutup boynuna vurucaksýn.”
Daha fazla dayanamadým: “Ne martaval okuyorsun?” deyince
Bana baktýlar.
Dördümüz balkonda geceyi saymazsak yalnýz sayýlýrdýk.
Geceyi sayarsak da yalnýzdýk ya neyse…
Bir adým yaklaþtým onlara.
“Hiç kavga ettin mi sen? Bakma öyle.”
“Tanýmadýðýn yada tanýdýðýn birini hiç yumrukladýn mý?”
Ses yok.
“Kaç kilosun? 75 mi?”
“Senin gibi iki kiþiyi indirdim ben. “
“Ama anlattýðýn þekilde deðil.”
Hala ses yok.
Çocuk bir þey söyleyecek oldu arkadaþý koluna sarýldý.
“Hadi içeri dönelim.” Dedi.
Yanýmdan geçerken kýzýl saçlý hatuna baktým.
Ýçeri girmek için sona kalmýþtý.
Kapýyý açtý, arkadaþlarý gidince yüzüme baktý.
“Yarým saat sonra burda ol.” Dedi ve gözleri pantolonuma kaydý.
Peþlerinden içeri girdim.
Bara oturup bira söyledim.
Yarým saat sonra hala bardaydým.
Tam karþýmda bar sahibinin kadýný oturuyordu.
Beyaz elbiseler içinde incecik ve
kocasýndan sýkýlmýþ görününerek bekliyordu.
Herþeye sahip bir kadýn
para sorunu olmayan,
dünyayý görmüþ,
ve artýk gidecek bir yer kalmadýðýný bilen gözleri
deniz feneri misali çekici dönerken:
“Ýþte gerçek kadýn.” Dedim.

“Alabilir misin onu?”




Sosyal Medyada Paylaşın: