Kabuğunu Sevmeyen Yaralar

yeþili bol atkýlar örüyor ,
fark edilmemiþ kadýnlar kapý önlerinde
eli yüzü bir þehirlerde,
kýyý boylarýna iliþmiþ reçine kokusu
gerdan kýrýyor uzunca elbiseler,
kýþ balkonlarýnda
su buruþuk
sýð berrak
rüzgâr alabildiðine


pencere önlerinde,
kendi halinde sokaklar
pervazýnda çiçek suyu ýslaðý,
dilleri kuru cam güzellerinin
evcilik oyunlarýnda demleniyor,
büyümüþ çocuklar
martý gözlerinde ,
çaya batýrýlmýþ simit
ip ince
taþ aðýr
su unutkan
rüzgâr alabildiðine


kuþ uçuþu uzaklýklarda,
öksesiz yalnýzlýklar
düþ salýncaklarýnda,
kabuðunu sevmeyen yara
nar tanelerinde düþ kurdu
gül tenlerinde vesveseler
denizleri tuzluyor,
fikri þaþmýþ çay kaþýklarý
zehri bal fincan köpüklerinin,
rüzgâr alabildiðine


birazdan…
kendini bilmez kumlar kaçacak
ifadesiz gözlerime
kusuruna bakarken cep aynalarý,
hak sayýlmýþ günahýn
nemlenecek dilimde ki küfür
uç verecek,
kirpiklerimde gök gürültüsü
sen diye bir sevda gelecek aklýma,
adýný ezbere bildiðim
gözden kaçacak ah,vahlarý
yalýnayak gölgelerin
kýymýðý batacak týrnak içlerine,
ikigen yalnýzlýklarýn
yeþili bol atkýlar örecek,
fark edilmemiþ kadýnlar
yaþlanacaðým öylesine…




bu þiiri topraða verdim,býçak koy üstüne




Suadiye.2013
Demir Mutlugil

Sosyal Medyada Paylaşın: