Göç Vakti

Bugün ahmak ýslýyor yaðmur
Tohumlar topraða baþkaldýrýrken
Dikine yaðan yaðmurlara özendim
Sýrata ant olsun ki, caný sýkýlýyor ayaklarýmýn
Ahiret kaç adýmlýktý da göçe yeltendin
Ýsrafil’in suruna kulak kesildim
Kimseye müsait deðilim

Sus diyor konuþuyor hayat
Konuþ diyip susuyor
Ben gündüze âmâ yým diyorum
Her gün bedel istiyor gözlerimden
Söyle kime sýðýnýrým sana sýðýnamazken
Ben eylülden bu yana d/üþüyorum anne
Ýki melek tuttu kolumdan Birini sana benzettim


Dur anne dur öyle girme rüyama
Bir düþ görümlüðü gelme bana
Söyle kendine beni affetsin
Kimselerin bilmediði yerler öðrendim
Aðlamaya müsait, sadece bana ait
Kefen biçtim uykulara
Karnýnda uyumaya niyetliyim

Kahrýmýn en hazin izahýnda
Ölmek deðil miydi?
Tüm ölümsüzlüklerin adý
Bir mezar taþý aðýrlýðýnda
Ah dudaðý mora çalaným
Öksüzlüðüme bir selam-et
Aç/tým kapýmý Ecel hizasýndayým

Dedim ya
Bugün ahmak ýslýyor yaðmur
Tohumlar topraða baþkaldýrýrken
Dikine yaðan yaðmurlara özendim
Koy elini alnýma da ateþim geçiversin
Ölüm bize tenezzül ederken
Fazla deðil bir ürkek serçe kadardýn
Görenler huri sansýn seni
Bir anne duasý kadar kalamaz mýsýn?





Sosyal Medyada Paylaşın: