Ben Ben hep nefretimle avundum Sýzýlarýmla büyüdüm Sevgiler topladým bahar çiçeklerinden al,yeþil Umutlarým büyüdü ceylanlarýn gözlerinde.
Ben her gece Samanyolunun peþine takýlýp özgürlüðü tattým mavice Yýldýzlar selama durdu,göz kýrptý dað doruklarýnda Yakamozlarýn mehtaba sevdasý gibiydi þiirce.
Yine Kýzýl þafaklarda özlemlere uyandým her sabah Dilsiz suskunluklardan sonra az aydýnlattým geceyi Upuzun köprüler kurdum içimdeki sessizliðe Üþüyen ellerimde açtý sümbüllerle,güllerim Sonbahar bekledi.
Sanki bilinmeze yol alýrcasýna ufukta gözlerim Bembeyaz bir tayýn asaletinde belirdi sevgilerim Çýplak ayaklarýmý okþadý denizin mavi köpüðü Son bir hamle ile sýyrýldý karanfil Kýrmýzý elbisesinden.
En güzel gülücükleri kuþandým dudak kývrýmlarýmda Yüreðim canlandý kýmýl kýmýl Yarýnlarým yeþerdi çimil çimil Sevinçlerim süsledi güneþin gül yüzünü.
Ben Yüreðimin en ücra köþelerinden þiirler derledim Ýçimdeki mahkum kelimelerle Gül yapraðý tadýnda gözyaþlarýmla bezedim Kýrýk cümlelerimi.
Kýyýlarýma vuran sebepsiz çaðlayanlara dur dedim Buðulu camlardan dinledim kemanýn sesini Bir nefeste solan gecelerde kokladým Papatyalarýn dayanýlmaz kokusunu.
Beyaz bulutlara verdim her sabah gözlerimi Martýlar eþlik etti yasaklý düþlerime Rengarenk gök kuþaðý mavi düþler taþýdý uykularýma her gece Bir kumru saflýðýnda yeþerdi umut bahçem.
Ben Nergis kokulu akþamlarda öptüm ay ýþýðýný Denizin sahile vurduðu anlarda dudaklarýma dua olmuþ Yeþil baharlarda buldum mutluluðu.
Ey unutulmuþ hayat ! Ben hala yaþýyorum seni Dünlere inat. Sorma ben kimim,adým ne ? Nereden geldim,nereye gidiyorum ?
Yüksel Beyocaktan
Sosyal Medyada Paylaşın:
Yüksel Beyocaktan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.