Seven kalp kýrmaz üzmez, nazik tavýr takýnýr,
Yâre kaþ çatmaz asla, üf demekten sakýnýr,
Görse de sitem ve naz, ne býkar ne yakýnýr.
Sevdiðim narin, gonca, kýzamam o canýmdýr,
Tebessümü gönlümde, tahtý da sol yanýmdýr.
Ýyi günde zor anda, hep sevmektir kararým,
Gül deðince incinse, merhem olur sararým,
Her gamýna em olur, her derdine yararým.
O bahtýmýn ülfeti, hem ecem hem canýmdýr,
En deðerlim, sultaným, nadide bir hanýmdýr.
Ýhanetten anlamam, seversem asla satmam,
Gül dalýnda dikenim, yârim alýrken batmam,
Sevgim þifa, öldürmez, tadýna zehir katmam.
Kara sevda çektiðim, mecnun olan canýmdýr,
Bu yoldaki çileler, hem payem hem þanýmdýr.
Adam gibi sevmenin, aslý, güven vermektir,
Ne kusurlu görmektir, ne incitip yermektir,
Ömür boyu bir çiçek, koklayarak dermektir.
Bedenimde parçadýr, hissettiðim canýmdýr,
Soluduðum bir nefes, damarýmda kanýmdýr.
Sevgi halis deðilse, kýrmak, küsmek bahane.
Ýki yürek bir beden, bundan güzel daha ne?
Mutluluktan öteye, mükemmelden þahane.
Ben sevdim mi cananý ömür boyu canýmdýr,
Baþka söze hacet yok, nimetim ve nanýmdýr.
Duygularým çok temiz, hilaf sýzdýr sözlerim,
Her gün birlikte olsak, yine doymam özlerim,
Muradým vuslat almak, özler yaþlý gözlerim.
O dünyada deðerlim, tek varlýðým, canýmdýr,
Yar siz geçen günlerim, sanki ölüm anýmdýr.
karakalem çalýþmasý bana aittir