Sonra Kalır Bana

Yere düþen bir kaðýt parçasý kadar
olduðun için di bugün burada bulunmam,
kendi yaptýklarýmýn anlamýný çözmeye çalýþýrken
yürüdüðüm yok;
olmayan yollar da
kendi baþýma olduðumdan daha yalnýz.

Daðlarý seyrederken
uzakta olmanýn anlamýný kavrayamadýðým kadar
hiçbir þeyi ayrýmsayamýyorum,
seni düþünmekten,
sadece seni anlamaktan
çýksa idim yola
bildiklerimin tüm sýrlarýný katýp;
hiçbir acý duymazdým,
yalnýzca olduðum kadar
seni bildiðim için
bulutlarýn üzerine çýkmaz
yaþanmasý gerektiði kadar yaþardým.

Düþünme;
diyemem
hiçbirþey istemeden.

Kaldýðým gibi olduðum dan
sabahýn olduðunu gördüðüm
sonra sýrlarýn içine
seni katýp
uykusuz gecelerde
aþký çözmeye çalýþmazdým.

Gözlerin
aahh! gözlerin
bildiðim hiçbirþeyle ayný deðil,
alýþamadýðým bir sürü acýnýn
ve sadece bir sessizliðim çýðlýðý.

Saclarýnýn kalýntýlarý
hüzünlü bir sokak lambasýnýn
ýþýðý ile oynaþtýðý gece
ay yok.

Sen bil isterdim
yürüyüþündeki endamýn
çýðlýklarýný duymasam da.

Baþýnýn üzerin de beyaz yüzlü bir ay
olduðu gece
kararmaz dünya
yüreðimin sýnýrsýz kederlerin de.

Sonra istediðimi hatýrlamam
ama yinede böyle kalamam.

Özlemekten korkarým
kara bir nasýr gibi
oturduðun da yüreðime
tutuþur bir alev
ince bir dumanýn sýrlarýna katýlýp
sessizce yok olana kadar.

Her yok oluþ
bilinmez bir baþlangýç içim
yeni umutlar doðurur.

Biter yine gece
sabahýn alaca karanlýðýn da
dünya ya gelen bir bebek gibi
þafaðýn ilk ýþýklarý ile.

Sana yazdýðým için
tüm bunlar
hasretten arta kalan
yürekler anlar.

Ve sonra kim bilir
kalýr bana
yaþanmýþ
o güzel
unutulmaz anýlar.


31 AÐUSTOS 1994
Nihat BAÐCI






Sosyal Medyada Paylaşın: