Son on yýlým benim, þimþekten devþirme ceylan bacaklý bir an gibi geçti. Yarým kalmýþ bir hikayenin devamýndayým sanki. Karýn altýnda ve en derin noktasýnda donmuþ bir kalbin buzlarý, küçücük kollarýn sarmalýyla iþte bu gün eridi. Ve Sen, doðrunun yatsýnamaz çizgisi, ýþýk ol sevginle doldurduðun baðrýma. Sonsuz ufkun karanlýk uzamýnda kerteriz ol engellere müþteki o kadife yoluma…
Sosyal Medyada Paylaşın:
Sami Akbeniz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.