BİTMEYEN ŞAVAŞIM....!

seni gözlerimden geçerken gördüm..
yýllarýn inat bakýþlarý arasýnda,
yýkýk bir þehrin meydanýnda kalan son anýtý gibiydin!
sen geçip giderken, tüm sýnýrlarýmý ihlal edercesine...
baktým öylece, sadece bakabildim.
yýrtýk, sökük üstümle, kirli yüzümle
dimdik durmak isterdim karþýnda
benden zorla alýnmýþlarý geçmiþimden çekip,
tril tril giyinmek isterdim kirlenmiþ ruhumun üstüne.
þu zamanýn yaptýðýna bak...!
geldik, gidiyoruz a sanki bir masal gibi bakarken,
yürüdüðüm o yollarýn,
yüzümdeki bu çirkin çizgilere dönüþeceðini nerden bilebilirdim
baksana...! sen bile nasýl geçiyorsun gözlerimden;
o yollarda býraktýðýn ayak izlerine basa basa.
iþte yaþam bir masal ya...
belki sen bir kurt/tun,
belki de, zehirlenmiþ hayatýma
soluðuyla can verecek bir prens...

hani bazen olur ya
duygularýný dinlersin,
baðýra baðýra haykýrýr istediðini...
iþte bazen de, o duygularý gerçekler bölmek ister,
savaþ baþlar benliðinde ama; deli gibi istersin yine de

iþte sen, içimde bitmeyen savaþýmsýn...! /NergizA/
Sosyal Medyada Paylaşın: