SEN DÜŞLEDİĞİN SÜRECE....

aklýna yanayým ben senin.....! ben mi gittim?

ne kadar sigara içtim bilmiyorum
boðazýmý hissetmiyorum artýk
nefesim bile kendime yabancý oldu
küllüðün rengi neydi hatýrlamýyorum bile...
kaç sigara söndürdüm içine kim bilir...?
her birinde kaç küfür döküldü dudaklarýmdan,
o kirli sakallarýnýn sayýsý kadar olmuþtur kesin
sen içerek sarhoþ oldun
ya ben...?
her gece o pencerenin önünde
karanlýktaki her gölgede seni aradým
yokluðunun hazýmsýzlýðý kalbimi çok yordu
aklým mý?
o zaten çoktan kaçtý gitti benden
ne ipi kaldý tutacak,
ne de sabrý kaldý bende kalacak...!
sadece bir tek þeyi sakladým giderken aklýmdan
o da özlemin oldu...!
her gecenin þafaðýnda,
her sabahýn karanlýða dönen akþamýnda
demledim demledim içtim, içiyorum da...
hasretin kaç demlik oldu bilmiyorum bile...

gitmek mi..?
belki ayaklarýmýn götürdüðü yerdi yalnýzca gittiðimin kanýtý
sen bilir misin ki, ben de senden neler saklý...?
belki þeytana sattým düþlerimi ama
aklýn kalmasýn; bir melekten aþkýmý aldým o arada..

aklýna yanayým senin... aslýnda ben, sen düþlediðin sürece Sen’ leyim...! /NergizA/



Sosyal Medyada Paylaşın: